Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΣΧΟΙΝΟΒΑΤΗΣ

Ανάμεσα απ τα πέλματά του δυο
αγγέλοι.Και μετά ένα τεντωμένο
σχοινί.Ένας τον φυλά απο το
φώς και ένας απ το σκοτάδι.
Απ' το κενό δεν σε φυλάει κανείς.
Πως λαμπυρίζει κοιτάξτε!!Εκεί
στα ουράνια.Ο στόχος του είναι
η δόξα,τα μαλλιά του μαρτυρούν
ανέμους μαγικούς , συνομιλούν με
τη βαρύτητα.Μόνο σαν πέσει
θα αρχίσει η τραγωδία.Γδαρμέοι
στα πλακάκια ισορροπούν.Ψάχνουν
(τώρα έχουν και κινητό) να
βρούν.Και όταν βρίσκουν πέφτουν.
Πουλούν και παίρνουν το ίδιο πράγμα.
Πέφτουν πάντα πριν τον σχοινοβάτη.
Το φεγγάρι δέν είναι οι Α.Καπετανίδη Α.Τ.Ε.Ε.
Το φεγγάρι είναι ζωντανό και
αυτά τα θηρία πάνω απ' τα
τσιμέντα είναι νεκρά.Δεν
έχουν να πούν τίποτα.
Δεν έχουν να χτίσουν τίποτα.
Ποιός πούστης τόλμησε να
αντικαταστήσει το φεγγάρι
με μια φωτεινή πινακίδα;
Γιατι ανεχόμαστε τέτοιου είδους ζωή,
τι θα ανεχτούμε αλλο;Τα μωρά μας
μπουσουλάνε μετά περπατάνε.
Μετά σπουδάζουν
και ψοφάνε μες στα προβλήματα.
Τον νου σας στα μωρά,
στα παιδιά.
Απερίγραπτο αυτό που ζούμε.
Τσουζ λάιφ.
Πραγματικά
Τι θέλεις να είσαι, τι;
Που θέλεις να στέκεσαι και
πως.
Θέλεις να δημιουργείς ή να
καταστρέφεις ρε μουνί;
Και ήτανε εκεί αυτός ο κλόουν
ο κινέζος που ισσοροπούσε ανάμεσα
σε δυο τίμια δέντρα
κι απο κάτω παιδιά μαζεμένα
και τα χαμόγελα ήταν καθαρά
απο χιλιόμετρα μακριά.Και
δίπλα σε όλα αυτά
λίγο,
λίγο πιο εκεί βαρούσαν πρέζα
και δίπλα
λίγο πιο εκεί βρίζανε και
φωνάζανε και βλαστημούσαν.
Μόνο η παρέα του κινέζου κλόουν
εκείνο τ' απόγευμα φεγγοβολούσε
και έμοιαζε το γέλιο των παιδιών
να λαμπυρίζει σαν τ' αστέρια
που εκείνο το απόγευμα είπαν
να μη βγούν γιατί τ'αστέρια
ήταν ταπαιδιά μας.
Υπάρχει ελπίδα για όλα
αυτά.Κανείς δεν πρέπει να
σταματά,άλλωστε θα
κοιμόμαστε αιώνια μετά.
Μην σπείρετε άλλη διχόνοια υπάρχουν
γύρω μας πολλά καμμένα δάση που μας
χρειάζονται.Η ιστορία μας
δείχνει οτι ο ένας μας τρώει
τον άλλον,ο άλλος αν
βρεθεί στη θέση του ένα θα
τον γαμήσει θα τον φέρει
στην θέση που ήτανε .Και έτσι
πάλι απ' την αρχή.Εκει
στον σχοινοβάτη,στην υπέρβαση
και στον τρόμο στα μάτια του
και μέσα στο μυαλό του.
Ανέγγιχτος συνεχίζει τον δρόμο του.
Και το σχοινί είναι μακρύ
Κ Κ Κ Ε Ο
Α Α Ι Ο Ρ
Τ Τ Α Ν Ω
Α Α Λ Δ
Ρ Λ Ε
Ε Ο Μ
Ω Π Π
Λ

ο DJ ΑΣΙΜΟΣ ΜΑΣ
ΨΕΛΝΕΙ ΑΠ' ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΜΙΛΑ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΟΡΟ,
ΤΟΝ ΦΩΝΑΖΟΥΝΕ ΤΡΕΛΟ,Μα κοίτα
καλύτερα μες στα νεκρά του
μάτια υπάρχει μια φλόγα,αυτή
η αιώνια φλόγα που θυμίζει τους
χορούς των ινδιάνων τα τραγούδια
τους και τις επαφές με τους
εξωγήινους.Κοίτα πιο καλά τώρα
και διέλυσε το κρανίο του όπως και τα
γραφεία,σφίξτους τους κόμπους
απ' τις γραβάτες, έτσι κι αλλιώς
ήρθε η ώρα να κοιτάμε απειλητικά
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
Δείξε τους τα δόντια σου τα
κοφτερά μην πας τόσο νωρίς
στην δουλειά,έτσι κι αλλιώς
οτι σου ανήκει είναι σε υποθήκη.
Σου λέω οτι πρόκειται για ανακύκλωση
μέχρι και η ιστορία το κάνει αυτό
είναι συνήθεια να σφαζόμαστε αιώνια.
Τί νομίζετε.Πάνω απ' τα σφαγιά
των Παλιαστινίων και των Ισραηλιτών
φυτρώνουν λουλούδια.Μια μέρα τα κόβει
μια πριγκίπισα την ερωτεύονται
2 πρίγκιπες και σφάζονται μεταξύ τους.
Για το λουλούδι όχι για την πριγκιπισα.
Οπότε ας καούμε.
Ας κάψουμε τι πόλεις τα
παιδιά τα μπετά τα δάση -ότι απέμεινε- και τα λουλούδια
ας κάψουμε την ελπίδα που
πριν έγραφα γι'αυτην οτι
υπάρχει και πάνω απ' όλα
τον σχοινοβάτη,αυτόν ναι,να
τον κάψουμε παραδειγματικά
Και μετά;
Μετά,..... META-DADA

αν πεθάνεις ξαναζείς
αν ξαναζήσεις την έβαψες.
Ο παράδεισος κατοικείται απο μπούληδες
απο μάτια με λεφτά απο
γρήγορα φαγητά και αυτοκίνητα
ακριβά,δεν έχει παιδιά
απογορεύονται αυτά.
Αλληλεγγύη σ'αυτά τα μάτια
τα χαρούμενα,τα κουρασμένα ρε
γαμιόληδες,τα μικρούλια και
ρουμπινένια μάτια που συνέχεια
ζητάν.Δεν έχει αξία να δίνεις
οτι σου ζητούν η αξία έγκειται
στην πράξη στην συμπεριφορά
τα παιδια δεν είναι βλαμένα
ρε ηλίθιοι γαμιάδες που γίνατε
χρυσοδόντηδες ,φύγατε απ΄τον
μπαχτσέ,απ΄το ξύλο που τρώγατε
και τώρα μου θέλετε κεφάλαιο.
Μην ξεχνάτε πως κάποτε αγαπήσατε
κάποτε έτρεξε αίμα και είναι
το ίδιο αίμα που κυλά και
τώρα μέσα σας και κυλά παντου
απο την Γουακατάκα στην πόλη
του Μεξικού,απ' τις κόκες
μέχρι τις κόλες απο μία
καρδιά σε μία άλλη.

2 σχόλια:

μιχαλης παναδης είπε...

πολύ ωραίο το κείμενό σου... ωμό γράψιμο, ανεπιτήδευτο και χωρίς φιτασίδια και ωραιοποιημένους λογοτεχνισμούς.. μπράβο... πάρα πολύ όμορφο μέσα απ' την ασχήμια στην οποία αναφέρεται..

μιχάλης πανάδης είπε...

φτιασίδια *